Nie napiszę nic odkrywczego stwierdzając, że ludzki organizm jest niesamowity. Mózg steruje wszystkimi procesami, które zachodzą w naszym ciele nawet wtedy, kiedy w ogóle o tym nie myślimy. Po prostu oddychamy. Nie zastanawiamy się dlaczego. Do czasu, kiedy w nasze życie wkraczają dzieci. One interesują się wszystkim i o wszystko pytają. Gdzie szukać odpowiedzi na ich pytania? Ja zawsze stawiam na książki. A one nigdy nie zawodzą.

Na dodatek cały czas ukazują się nowe pozycje, których głównymi zadaniami są poszerzanie i zaspokajanie dziecięcej ciekawości. Takimi książkami są nowości wydane niedawno przez Debit. To dwie książki poświęcone w całości sekretom ludzkiego ciała. Dlaczego dwie? Bo opisują nasze organizmy z dwóch perspektyw. Jedna opowiada o tym, co dzieje się w środku, druga o tym, co dzieje się na zewnątrz. Zacznijmy od pierwszej, Ciało człowieka. Co się dzieje w środku pokazuje (prawie) wszystkie procesy, którymi kieruje ludzki mózg. Autorzy porównują go do dyrygenta, który prowadzi orkiestrą. Nie zapomnieli również o szkielecie, który podtrzymuje nasze ciało i mięśnie, które umożliwiają nam poruszenie się. Żadnego z nich nie widzimy gołym okiem, ale jesteśmy pewnie ciekawi jak dokładnie działają.Ta książka zdradza ich sekrety. Dzieci dowiedzą się na czym polega proces zapamiętywania, jak organizm utrzymuje odpowiednią temperaturę, czym zajmuje się serce, co mówi o naszym zdrowiu nasza krew, z czego zbudowane są ludzkie kości i za co dokładnie odpowiedzialne są mięśnie.

 

Druga książka skupia się na tym, co gołym okiem jest widoczne, choć często równie niezrozumiałe. Na zmysłach, które pozwalają nam odczuwać to, co nas otacza. Na skórze, która chroni nasze ciało. Na katarze, który często utrudnia codzienne funkcjonowanie. I na jedzeniu, które zasili nasz organizm. Autorzy nie pominęli również tego, co z siebie wydalamy. Dzieci dowiedzą się z tej książki, dlaczego bada się ludzki mocz i, co takie pytanie może powiedzieć. Książka zachęca o różnych doświadczeń, które możemy przeprowadzać z naszym ciałem. Na przykład prób poruszania się z zamkniętymi oczami, żeby sprawdzić wyczulenie innych zmysłów. 

Co wyróżnia te książki? Okienka! Znajdziecie je prawie na każdej stronie. Mniejsze, większe. Zajmujące całą stronę albo ukryte gdzieś w roku. W każdym kryją się dodatkowe, ciekawe informacje. Można dzięki nim podejrzeć jak wygląda nasz szkielet, jak przebiega proces trawienia. W okienkach ukryły się również podstawy alfabetu migowego i alfabetu Braille'a. Zobaczycie układ krwionośny i ludzki mózg. To szansa nie tylko na poszerzenie wiedzy zdobywanej w trakcie czytania, ale również spora atrakcja dla czytelników. Okienka lubią chyba wszystkie dzieci. Tu będą ich miały pod dostatkiem. Do tego interesujący tekst, który będzie dla nich ciekawy i zrozumiały oraz fantastyczne ilustracje. Miłe dla oka i świetnie obrazujące poruszane kwestie. Z takimi książkami zgłębianie nawet najbardziej skomplikowanych kwestii, to sama przyjemność!

 

Książki znajdziecie na

Komiksy kojarzą się z rozrywką. Często proponujemy je dzieciom, które nie przepadają za czytaniem. Nie ma w nich wiele tekstu, sporą część każdej strony zajmują ilustracje. Dlatego komiksy czyta się szybko i trudno się nimi znudzić. A o czym można przeczytać w komiksach? Najczęściej są to przygody superbohaterów albo bohaterów znanych z filmów i kreskówek. Dlatego tak bardzo zaskoczyła mnie seria "Najwybitniejsi Naukowcy". Ona również przedstawia superbohaterów, ale nieco innych od tych, do których zdążyliśmy przywyknąć.

Ci superbohaterowie zapisali się w historii dzięki swojej wytężonej pracy i stale rozwijanemu talentowi. Każdy z tych bohaterów odegrał ważną rolę w rozwoju nauki. Karol Darwin odkrył i opisał teorię ewolucji. Maria Skłodowska-Curie odkryła pierwiastki promieniotwórcze. Żadne z nich nie miało łatwo. Młody Karol miał kontynuować tradycje rodzinne i zostać lekarzem. Niestety, nie miał ku temu predyspozycji i ze studiów, ku niezadowoleniu ojca, musiał zrezygnować. Potem rozpoczął studia teologiczne, ale i one nie były dla niego. Karol chciał zajmować się biologią, skupić na zwierzętach, roślinach, poznawać je bliżej. Zdecydowanie sprzeciwiał się temu jego ojciec, dopiero po pewnym czasie i zbiorze mocnych argumentów, wydał zgodę na to, żeby Karol wyruszył w kilkuletni rejs, który miał być dla niego szansą na zgłębianie tajemnic interesującej go dziedziny nauki. Teraz powinniśmy być ojcu Darwina wdzięczni, bo gdyby się nie zgodził, może inaczej potoczyłyby się dzieje nauki.

 

 

Książki z serii "Najwybitniejsi Naukowcy" znajdziecie na

Literatura dziecięca pełna jest różnych tajemniczych stworów i stworków. Regularnie pojawiają się nowe, które szybko zyskują sympatię maluchów. Nawet te, które należą do grona czarnych charakterów mają swoich wiernych fanów. Szpilka, bohater książki Ilarii Guarducci również się do czarnych charakterów zalicza.

Jego imię doskonale pasuje do jego charakteru. Szpilka uwielbia wbijać szpliki. Ma ciemne futerko i ciemną naturę. Uwielbia złośliwości i nie potrzebuje przyjaciół. Zresztą potencjalni przyjaciele nawet się do niego nie garną. Szpilka odstrasza wszystkich, którzy chcieliby się do niego zbliżyć. Ułatwiają mu to oczywiście porastające jego ciało kolce i odpowiednie szkolenie, które przeszedł w młodości. Otóż Szplika jest absolwentem najlepszej w kraju Szkoły Zła. Wysłał go do niej ojciec, który chciał, żeby syn nauczyć się groźnie warczeć i robić okropne miny. Nauka w Szkole Zła miała go również utwierdzić w tym, że jest okropnie zły. Edukacja zakończyła się sukcesem. Szplika był naprawdę złym stworzeniem, którego nikt nie lubił i, którego inni się bali. Zachowywał się tak, żeby innym życie jak najbardziej uprzykrzyć i utrudnić. Wykradał jedzenie mieszkańcom lasu, wyrywał skrzydła motylom, w słoikach zamykał sikorki, dokuczał ślimakom, wyśmiewał ropuchy. Robienie innym krzywdy sprawiało Szpilce przyjemność, więc niespecjalnie się przed tym bronił. Ale, jak dobrze wiemy, los lubi płatać figle. Także Szpilce, który pewnego dnia zorientował się, że traci swoje kolce! Nie było to powolne wypadnie, które trudno zauważyć. To była spektakularna zmiana, która nastąpiła błyskawicznie. Golusieńki Szpilka przestał budzić strach. Za to zaczął budzić śmiech! Co zrobi Szpilka? Czy uda mu się w tej sytuacji odnaleźć, zacząć nowe życie? Jak ten biedak sobie z tym wszystkim poradzi? 

 

Nie będę ukrywać, że Szpilka, mimo dość paskudnego charakteru, wzbudził moją ogromną sympatię. Trudna sytuacja, która całkowicie odmieniła jego życie, sprawiła, że polubiłam go jeszcze bardziej. Szpilka pokazuje, że niczego w życiu nie możemy być całkowicie pewni oraz, że nigdy nie jest za późno na zmianę. Zwłaszcza na zmianę na lepsze. To dla młodych czytelników bardzo mądra i ważna lekcja. Dla rodziców świetny punkt wyjścia do rozmowy z dziećmi. Szpilka przypomina, że każdy może być inny niż się na pierwszy rzut oka wydaje, że każdy może zmienić swoje życie. Czasem wystarczy impuls, drobiazg, który okaże się wielką szansą. Tak jak w przypadku Szpilki. Groźnego, ale mimo wszystko sympatycznego stworzonka. Spójrzcie tylko na ilustracje, których jest w tej książce naprawdę wiele. Czy Szpilka naprawdę jest aż tak straszny? Spójrzcie na detale, na rzeczy, którymi się otacza. Czy miłośnik sernika i właściciel kapci z jednorożcami może być tak absolutnie zły? Nie może. Tylko trzeba mu pomóc odnaleźć szczyptę dobra w sercu! 

Od roku nie widzimy min osób, które mijamy na ulicach, w sklepach i w komunikacji miejskiej. Nie widzimy więc ani uśmiechów, ani tych nieprzyjaznych i groźnych min. Ma to swoje plusy i minusy i pewnie trochę dziwnie poczujemy się, kiedy na dobre zdejmiemy maseczki i znowu będziemy okazywać wszystkie emocje. Tak jak Gus, bohater książki Chrisa Chattertona.

Gus  jest psem. Na tle innych psów wyróżnia się tym, że jest najbardziej marudny spośród wszystkich innych. Na okładce zobaczycie, jak bardzo potrafi się naburmuszyć. Myślę, że wielu czytelników bałoby się takiego psa pogłaskać. Poza tym Gus na głaskanie raczej nie miałby ochoty, więc nikt nawet nie próbowałby tego robić. Gus nie lubi głaskania, bo Gus nie lubi niczego. Oprócz kiełbasek. To one są jego wielką miłością, ukochanym przysmakiem. Lubi je znacznie bardziej od psiej karmy, głaskania, aportowania, poznawania nowych przyjaciół i utrzymywania kontaktów ze starymi znajomymi. Gus naprawdę nie lubi niczego, oprócz kiełbasek. Gus kocha ich zapach, smak i kształt. Niestety, nie może cieszyć się nimi w takim stopniu, w jakim ma ochotę. Dlaczego? W jego życiu pojawił się ktoś nowy. Szczeniaczek, który ma zupełnie inne podejście do... wszystkiego! To dla Gusa wielka próba charakteru, prawdziwy sprawdzian dla jego podejścia do życia. Czy go obleje? A może zda z wyróżnieniem?

 

To jest Gus

Chris Chatterton

tłumaczenie Zofia Raczek

Mamania 2021