"Pamiętniki marzeń" (Kocur Bury)

Dawno żadna książka tak mnie nie wzruszyła. Czytałam ją w autobusie i próbowałam nie wybuchnąć płaczem, bo ta książka poruszyła we mnie najczulsze struny i przypomniała mi, jak ważne są te, często wyśmiewane przez dorosłych, dziecięce marzenia.


W książce Emilii Becker dziecięcych marzeń jest wiele. Wszystkie zostały zapisane w specjalnych pamiętnikach. Wymyślili je nauczyciele szkoły podstawowej, do której chodzili wszyscy bohaterowie tej opowieści. Tradycja pisania pamiętników narodziła się razem z pierwszym rocznikiem, który uczył się w murach tej szkoły. To właśnie te dzieci, będąc w drugiej klasie, wypełniły swoimi zapiskami pierwsze w historii szkoły pamiętniki marzeń. Dziś są oni dorosłymi ludźmi, a w tej samej szkole uczą się ich dzieci. Wśród nich jest mały Mikołaj, uczeń klasy IIc. Chłopiec nie może w pełni cieszyć się urokami dzieciństwa. Mama zapisała go na zajęcia dodatkowe, które miały sprawiać mu przyjemność, ale szybko stały się przykrym obowiązkiem. Niestety, to nie koniec jego zmartwień. Rodzice Mikołaja postanowili się rozwieść, on ma zamieszkać z mamą, a tata przeprowadzi się do mieszkania po drugiej stronie ulicy. Chłopiec nie umie się odnaleźć w tej sytuacji, czuje się niepewny i osamotniony. Nic więc dziwnego, że nie ma najmniejszej ochoty na wypełnianie pamiętnika marzeń. Kiedy inni uczniowie mają już gotowe przynajmniej kilka wpisów i rysunków, Mikołaj siedzi wpatrując się w puste strony. Zauważa to pani i chcą mu pomóc każe mu pójść do pana woźnego, który zajmuje się porządkowaniem pamiętników autorstwa wcześniejszych roczników. Dla Mikołaja będzie to podróż do czasów dzieciństwa jego rodziców. Co z tego wyniknie? Nie będę Wam zdradzać, bo odebrałabym Wam przyjemność czytania i odkrywania tej opowieści na własny sposób.





Wspomniałam już na początku, że Pamiętniki marzeń niesamowicie mnie wzruszyły. Sama nie wiem dlaczego. Nawet jeśli niektóre moje marzenia z dzieciństwa się nie spełniły, to nie czuję się z tego powodu nieszczęśliwa. Bronię się również przed podążaniem drogą niektórych rodziców z książki Emilii Becker, czyli nie każę realizować Tosi, moich niezrealizowanych marzeń. Ona ma robić wszystko po swojemu, ma mieć własne marzenia, własne plany i pomysły. A my, jako rodzice, chcemy wspierać ją w ich realizowaniu. Jednak ta książka to nie tylko opowieść o marzeniach, to również zbiór historii rodzinnych. Tych wesołych i dowcipnych, ale także tych trudnych. Pojawia się tu temat rozwodu, problemów finansowych i niespełnionych marzeń rodziców, którzy swoje ambicje przelewają na dzieci. A to ostatnie, nam dorosłym, zdarza się bardzo często, może ta książka sprawi, że niektórzy rodzice zastanowią się chwilę dłużej, zanim zapiszą swoje pociechy na kolejne lekcje nielubianego przez dzieci baletu, pływania albo nauki gry na skrzypcach. Dzieciom do szczęścia potrzebne jest coś innego i ta książka pięknie to pokazuje. Dlatego polecam ją całym rodzinom do wspólnego, głośnego czytania. Na pewno im się spodoba, bo to świetnie napisana, bardzo mądra książka. A do tego jest to historia, która ma moc i może zmienić życie swoich czytelników.






Pamiętniki marzeń
Emilia Becker
ilustracje Małgorzata Kwapińska
Kocur Bury 2019

Komentarze

  1. Myślę że dodośli często zapominają że byli dziećmi.... Mimo że może swoje dziecięce sprawy wspominają z uśmiechem to nie wolno okazywać lekceważenia dziecku.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Trzylatek dziś bez angielskiego to jest nikt". Oj tak. Tę książkę przede wszystkim powinni przeczytać rodzice. I trochę pomyśleć.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo ciekawe książki, sama bym po nie sięgnęła.

    OdpowiedzUsuń
  4. To książka dla nas... bardzo się cieszę, że tu dzisiaj trafiłam, właśnie czegoś takiego szukałam, życiowego, poruszającego też trudne tematy. I piękne ilustracje. Zaraz zamawiam. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Cały Bury Kot jest SUPER...

    OdpowiedzUsuń
  6. Podoba mi się szata graficzna tej książeczki.

    OdpowiedzUsuń
  7. rozumiem, że przy książce powinno być ostrzeżenie, żeby robić makijaż wodoodporny? ;) A tak bardziej serio, to chętnie zobaczę tę książkę na żywo.

    OdpowiedzUsuń
  8. Piękny i wzruszający pomysł na opowieść <3

    OdpowiedzUsuń
  9. Zaciekawiłaś mnie. Poszukam tej książki, pomysł na fabułę wydaje mi się bardzo ciekawy.

    OdpowiedzUsuń
  10. Piękna książka, musimy ja przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  11. interesująca propozycja- bardzo lubię Twoje recenzje- zawsze piszesz od serca a to cenię:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Nieraz rodzice, chcąc dobrze dla dziecka, robią mu największą krzywdę. Co innego motywacja, a co innego zmuszanie. Może faktycznie ktoś się zastanowi po przeczytaniu tej książki. Oby.

    OdpowiedzUsuń
  13. Bardzo mnie zaciekawiłaś tą pozycją, myślę że wielu rodziców powinno się nie zainteresować :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Czy ta książeczka będzie odpowiednia dla 6-cio latka? czy jeszcze za trudna? Piękne wydanie:) i dziękuję przy okazji za wspaniałe recenzje, zawsze przed zakupem do Was zaglądam i jeszcze się nie zawiodłam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miło mi to czytać :) Myślę, że mądremu sześciolatkowi na pewno się spodoba :)

      Usuń

Prześlij komentarz